Το τριο στο vnσi με τους συναδελφους του αντρα μου

Μετά τις πρώτες κινήσεις για να βγει το διαζύγιο, η ψυχολογία μου ήταν χάλια. Τις πρώτες μέρες που με έκανε τσακωτή, έμενα πότε στο πατρικό μου και πότε στο σπίτι του γυμναστή. Ένα πρωινό και ενώ ετοιμαζόμουν για δουλειά με πήρε ένα νούμερο από σταθερό από νησί κάπου στα νότια. Είχε έρθει η σειρά μου για αναπληρώτρια και έπρεπε να τους απαντήσω άμεσα αν ήθελα να πάω ή όχι. Η απάντησή μου ήταν ναι αμέσως, αλλά έπρεπε να βρω τι θα κάνω με το παιδί (έστω για τις πρώτες μέρες) και με τη δουλειά που ήδη είχα.

Έψαξα αμέσως εισιτήρια για την ίδια μέρα, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου (πωλήτρια ρούχων), ετοίμασα πρόχειρα-πρόχειρα την βαλίτσα μου, ενημέρωσα τους δικούς μου και μέσα σε κλάματα και στεναχώριες μπήκα στο αεροπλάνο για να φύγω το ίδιο απόγευμα. Έφτασα αργά το βράδυ, πήγα στο ξενοδοχείο που είχα κλείσει και η νύχτα πέρασε με κλάματα, αϋπνία και χάλια ψυχολογία. Την επόμενη μέρα πήγα από τα γραφεία, έκανα τα χαρτιά μου και πήρα ταξί για να πάω στο σχολείο να τους γνωρίσω.

Εκεί στα γραφεία που ήμουν γνώρισα και δύο παιδιά, την Εύα και τον Ηλία (ας τους πούμε έτσι). Κι αυτοί ήταν νέοι αναπληρωτές, σε άλλα σχολεία όμως, αλλά ήταν η πρώτη μέρα τους εκεί, οπότε ανταλλάξαμε κινητά για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Αυτή ήταν αδύνατη, στο ύψος μου, αλλά πολύ πιο γυμνασμένη κι αυτός ψηλός, γεροδεμένος και πάνω κάτω στην ηλικία μου.

Έφτασα στο σχολείο και με πήγαν στο γραφείο του Διευθυντή. Ευγενικός κύριος, λογικά κοντά στα 60, με άσπρα μαλλιά, με καθαρότητα λόγου και ορθό ανάστημα.

Με ενημέρωσε ότι σε λίγο

θα ερχόταν ένας δάσκαλος, ο οποίος θα με ενημέρωνε για όλα τα καθήκοντα που θα είχα από την επόμενη μέρα. Μπήκε μέσα στο γραφείο ο Νίκος, γύρο στα 40, αδύνατος, με βλέμμα που γοητεύει, αλλά ένιωσα να με επεξεργάζεται έντονα. Γνωριστήκαμε και ενώ ο διευθυντής του μιλούσε αυτός με κοιτούσε επίμονα.

- Είσαι η νεότερη δασκάλα εδώ, το ξέρεις; μου είπε μόλις βγήκαμε από τα γραφεία.

- Δεν έχω γνωρίσει κανέναν, εκτός από σένα και τον διευθυντή.

- Θα μας γνωρίσεις όλους, όχι ότι είμαστε και πολλοί βασικά. Απλά είσαι η μικρότερη και θα σε προσέχουμε.

- Ευχαριστώ, του είπα και μου έκανε νόημα να περάσω μπροστά του στον διάδρομο για να πάμε προς μία πόρτα.

- Εδώ θα είναι η τάξη σου, αύριο θα είναι γεμάτη.

- Τουλάχιστον τη βλέπει ο ήλιος, τόσο καιρό με τις βροχές δε μπορώ άλλο.

- Ναι είναι η καλύτερη τάξη σ' αυτό το θέμα.

Μιλήσαμε αρκετά με το Νίκο για το πως θα στηθεί η τάξη και όση ώρα μιλούσαμε δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου. Φορούσα ένα κολλητό τζιν, μποτάκι μαύρο μέχρι τον αστράγαλο με λεπτό χαμηλό τακούνι και ένα άσπρο μάλλινο μπλουζάκι με μεγάλο γιακά.

- Αν και μικρή βλέπω φοράς βέρα.

- Δεν είμαι τόσο μικρή όσο φαίνομαι, τον διέκοψα.

- Για κομπλιμέντο το είπα!

Βγήκαμε από την τάξη χωρίς να πούμε κάτι άλλο. Γνωρίσαμε τους υπόλοιπους και έφτασε η ώρα για να φύγω.

- Θες να περιμένεις μισή ώρα για να σε πάω στο σπίτι;

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Loading...

η συνέχεια εδώ...